صنما ما ز ره دور و دراز آمده ایم

به سر کوی تو با درد و نیاز آمده ایم

گر ز نزدیک تو آهسته و هشیار شدیم

مست و آشفته به نزدیک تو بازآمده ایم

آمدستیم خریدار می و رود و سرود

نه فروشندهٔ تسبیح و نماز آمده ایم

یک زمان گرم کن از مستی ما مجلس خویش

که ز مستی بر توگرم فراز آمده ایم

گرچه در فرقت تو زار و نزاریم چو شمع

از پی سوزش و از بهرگداز آمده ایم

بر امید رخ زیبای تو هم با غم و رنج

همچنان است که با شادی و ناز آمده ایم

دست ما گر به سر زلف درازت نرسد

با سر زلف تو از جور به راز آمده ایم

بینی آن زلف دراز تو که از راه دراز

ما به نظارهٔ آن زلف دراز آمده ایم

بود یک چند نشیب طلبت در ره ما

از نشیب طلب اکنون به فراز آمده ایم

توشه و ساز زدیدار تو خواهیم همی

گر به دیدار تو بی توشه و ساز آمده ایم